Τους βλέπω κλεισμένους
στα μαύρα πέτσινα σακάκια
και μου θυμίζουν
κοράκια
χορτασμένα με σάρκες
όπως τότε στην κατοχή
με τις μακριές καμπαρτίνες
πάνω από τα πτώματα στο ρόλο του δημίου
με τα μάτια ανίκανα
ν’ αντικρίσουν το φως της μέρας
σκεπασμένα
με χοντρά σκούρα γυαλιά
όπως τότε που φορούσαν
την κουκούλα του καταδότη.
Με τα παράσημα της «αντρείας»
καρφιτσωμένα στα γιλέκα
με τις χρυσές καδένες
στο ρολόι
με το αναμμένο πούρο
στο στόμα
στα καφενεία
κάνοντας επίδειξη
εθνικοφροσύνης.
Βλέπω τον αντάρτη του ΕΛΑΣ
σακατεμένο
απ’ τα κρυοπαγήματα
να βαδίζει με δεκανίκια
χορτάτος από χειροκροτήματα
και «αέρα»
Βλέπω τον πρωταγωνιστή της Αλβανίας
ξενιτεμένο στην Γερμανία.
Βλέπω…-δε θέλω να δω.
Ντροπή μας! Ηγετική τάξη
μισθοφόροι, γραφειοκράτες,
δωσίλογοι,
πολίτες πρώτης κατηγορίας.Του Σωτήρη Ζυγούρη
28 Οκτωβρίου 2011 στις 11:56 π.μ.
Όσο παραμένουν σιωπηλοί οι 'δεύτερης' θα επιβιώνουν οι 'πρώτης' ...