"Άκου.. σου λέω!! Μ'ακούς;
(κι' εγώ...σ' αγαπώ!)


Το μόνο που μας χωρίζει είναι οι λέξεις και η έννοιά τους…
Πείνα για σένα είναι το στομάχι σου..


Πείνα για μένα είναι να μη μπορώ να γευτώ
Τον ήλιο, τη θάλασσα, τον κόσμο..


Κόσμος για σένα είναι η εικόνα σου ο καθρέφτης σου ..
Ή μικρή ψυχή σου η σκοτεινή χωρίς κανένα παράθυρο..
Γι’ αυτό δεν βλέπεις…Παρά μόνο βρίζεις…


Κόσμος για μένα είναι όλα.. το καλό, το κακό, το δίκαιο, το άδικο..


Το δίκαιο για σένα είναι να επιμένεις στις επιλογές σου
Γιατί φοβάσαι να παραδεχτείς ότι άδικα περιμένεις τόσα χρόνια να βγεις
απ ’το τούνελ που σου έταξαν.. Γιατί φοβάσαι να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος..
(Και θέλει κουράγιο ν'αρνηθείς τα χρόνια της νιότης σου..)


Το δίκαιο για μένα είναι το δικό σου.. Γιατί ξέρω πώς δεν βλέπεις, δεν ακούς..
Όμως σταμάτα να βρίζεις και να επιτίθεσαι…. Μην ακυρώνεις τον άνθρωπο…
Αν δεν έχεις εσύ αξιοπρέπεια….σκέψου…ίσως έχουν οι άλλοι …."




Το Σωτήριον Ετος

Μέρες του Οκτώβρη του 81
Σκίζω τα χαρτιά μου και πετώ την πένα
..άρχισε η «πορεία»..

Έκλεισε τα μάτια της η Ιστορία
Τους ιθαγενείς τους έπιασε υστερία
Έμβλημα ζιβάγκο..

Έπιασε τα πόστα η «κουτσή Μαρία»
Φτιάχνει η Πατρίδα μια καινούργια κάστα
Τζίφος…..χ…στα κι’ άστα..

"Τά ‘φτυσαν κι ’οι μάγκες
Κλείστηκαν στις κόβες
Στείρες αναλύσεις η αμφιβολία τους
Κι’ ο λαός στα 3 τους…"



Και η ζωή τραβάει..την κατηφόρα

Τα σχόλιά σας εδώ, στη μαΐστρα της ελίτσας