Τελώ υπό κατάθλιψη. Χρειάστηκε να περάσουν τόσα χρόνια για να μάθω ότι όλοι οι Έλληνες έχουν πισίνα. Όλοι, εκτός από μένα. Το δήλωσε άλλωστε ξεκάθαρα και ο νέος υπουργός οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, ότι χρησιμοποιούμε το πετρέλαιο θέρμανσης για να θερμάνουμε τις πισίνες, γι αυτό η τιμή του θα εξισωθεί με αυτό της κίνησης. Και για να χτυπηθεί το έγκλημα αυτό στην ρίζα του, έκαναν υφυπουργό τον Κουσελά, που ως φοιτητής συμμετείχε στο αντιδικτατορικό κίνημα και ως συνδικαλιστής αγωνίστηκε για τα δίκαια του λαού και των εργατών. Εεε, και λιγάκι για τα δικά του δίκαια. Να μου το θυμηθείτε. Σε 50 χρόνια όσοι πολιτεύονται σε αυτόν τον τόπο, δεν λέω Ελλάδα διότι δεν θα υφίσταται, θα έχει συμμετάσχει στον αντιδικτατορικό αγώνα.

Τελώ υπό κατάθλιψη διότι το αιδοίο της Τζούλιας Αλεξανδράτου ψηφίζει ΠΑΣΟΚ δαγκωτό. Η Εθνική μας Πουτάνα, μεσούσης κρίσεως και ανασχηματισμού, πήρε σβάρα τα κανάλια προκειμένου να διαφημίσει το νέο της DVD, «τον παίρνω και γέρνω 2».

Τελώ υπό κατάθλιψη διότι το υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ. θα μετονομαστεί σε ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ. Τι σύμπτωση! Σεπτέμβριος ήταν και τότε, του 2000, όταν 81 άνθρωποι άφησαν την τελευταία τους πνοή στο ναυάγιο. Τα χρυσοπληρωμένα super puma δεν πέταξαν εκείνο το βράδυ, διότι τα χρειαζόταν ο υπουργός Ναυτιλίας προκειμένου να μεταβεί την επομένη στον τόπο της τραγωδίας για να αποδώσει ευθύνες και να θυμίσει ότι «δεν υπάρχει λόγος να παραιτηθεί».

Αλλά γιατί σκάω; Άλλωστε όλη η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες βρίσκεται σε κλινική κατάθλιψη. Όλοι οι Έλληνες κατάντησαν καταθλιπτικοί με τον ιατρικό όρο της λέξεως. Παρακολουθώντας τις εξελίξεις απαθέστατοι μεταβάλλοντας την «εξέγερση» για αργότερα, καθήμενοι στους καναπέδες και με τους Τράγκες και τους Καψήδες να μας κουρκουτιάζουν τον εγκέφαλο. Το πείραμά τους πέτυχε. Τράβηξαν το σχοινί πέραν των ορίων και κανείς δεν αντέδρασε. Ο καταθλιπτικός δεν αντιδρά. Είναι άβουλος, απογοητευμένος, απεγνωσμένος, και κάνει ότι του πουν.

Μέχρι να πιάσει πάτο.

Το σημείο μηδέν.

Μετά, γίνεται ανεξέλεγκτος.



8 σχόλια to “Περί καταθλίψεως”

  1. vague
    8 Σεπτεμβρίου 2010 στις 3:55 μ.μ.

    Αυτό το "ανεξέλεγκτος" να καταφέρναμε να ελέγξουμε όταν έρθει η κατάλληλη ώρα και δεν μας φοβάμαι εμάς τους καταθλιπτικούς εγώ.

  1. tiktos
    8 Σεπτεμβρίου 2010 στις 6:55 μ.μ.

    Riski
    ανεξέλεγκτος από τα όποια κέντρα ελέγχου.

    Χαίρομαι που σε βλέπω

  1. Ανώνυμος
    8 Σεπτεμβρίου 2010 στις 8:08 μ.μ.

    Να τους πατήσουμε στο σημείο G όταν γίνουμε ανεξέλεγκτοι.

  1. tiktos
    8 Σεπτεμβρίου 2010 στις 8:14 μ.μ.

    Κούκλους
    κάπως έτσι το φαντάζομαι.
    Να έχουν πολλαπλούς "οργασμούς".

  1. Ανώνυμος
    8 Σεπτεμβρίου 2010 στις 9:26 μ.μ.

    Κάντε όρεξη.
    Σας θυμίζω τους καταπληκτικούς στίχους απ τον Ηλεκτρικό Θησέα που τραγούδησε ο Σιδηρόπουλος.
    "...Ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή"
    Και το καταπληκτικό σύνθημα του τέλους:
    "...
    Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς"
    Στοίχημα, όλοι θα ονειρευόμαστε κάποιους άλλους κι όλοι θα τηλεφωνούμε στη μοναξιά μας.
    Μακάρι να διαψευστώ, μα δεν το πιστεύω.
    Όπως είχα γράψει και κάπου αλλού, είμαστε κληρονόμοι όσων μας αρπάζουν.
    Και σαν μαλάκες κληρονόμοι που δεν πονέσαμε για να τ αποκτήσουμε όλα αυτά, αφήνουμε να χαθούν αμαχητί.
    Σαν τους πραγματικούς κληρονόμους που ξεπουλάνε κοψοχρονιά, ό,τι αφελώς τους κληροδότησαν οι προγενέστεροι...
    Απαισιόδοξος;
    Μπορεί, μα, ως τώρα, η κατάσταση, αυτό δείχνει.

    mbiker

  1. tiktos
    9 Σεπτεμβρίου 2010 στις 7:07 π.μ.

    mbiker
    Συμφωνώ

  1. Iptamenos Ollandos
    9 Σεπτεμβρίου 2010 στις 1:06 μ.μ.

    Αυτός ο πάτος μοιάζει άπατος. Όλο λέω ότι τον πιάσαμε και όλο διαψεύδομαι.

  1. tiktos
    9 Σεπτεμβρίου 2010 στις 8:46 μ.μ.

    ιπτάμενε
    αδερφέ,όταν πατώσουμε θα το καταλάβουμε.
    Τουλάχιστον τότε θα πατάμε, έστω και πάτο.