Δυο λόγια για τον Κυριάκο Σιμόπουλο που τόλμησε να αντιγράψει την «μελέτη» της Θάλειας Δραγώνα,

Ο Κ.Σιμόπουλος υπήρξε ένας μεγάλος, τουλάχιστον στην Ελλάδα, ιστορικός ερευνητής. Το έργο του, αξιόλογο, αξιόπιστο και πλούσιο. Αν και τα «κυκλώματα» και τα ΜΜΕ τον «έθαψαν» κυριολεκτικά! Αν και οι κριτικοί βιβλίου τον αγνόησαν επιδεικτικά! Τα βιβλία του προτιμούνται ιδιαίτερα από τον σκεπτόμενο Έλληνα.

Η προσφορά του στον Ελληνισμό είναι ανεκτίμητη, δεν αναγνωρίστηκε ποτέ από την Ελληνική πολιτεία και τους πνευματικούς φορείς του τόπου. Στο δε Ελληνικό κράτος δεν περίσσευε ποτέ μια τιμητική διάκριση γι’ αυτόν που σε όλη του την ζωή κατακεραύνωνε τους «στυλοβάτες» του έθνους, ενώ απλόχερα τις μοίραζε στους «προσκυνητές» του, που ίσως δεν το άξιζαν.

Ο Κ. Σιμόπουλος δεν φοβήθηκε ποτέ μη χαρακτηρισθεί αιρετικός ή αντιεθνιστής, γιατί σε όλα του τα έργα, κάθε αράδα είναι τεκμηριωμένη, εκφράζει την ιστορική αλήθεια με αποδεικτικά στοιχεία.

Θεωρούσε οτι:

«Οι περισσότεροι από τους ιστορικούς ήταν όργανα των εξουσιών και δεν έκαναν άλλο από το να υμνολογούν και να δοξολογούν τους αυθέντες τους. Αλλά το χειρότερο ήταν ότι απέκρυπταν την αλήθεια. Τις σφαγές και την τραγωδία των λαών. Τη διαφθορά της εξουσίας. Τα εγκλήματα και την αχρειότητα των ηγεμόνων.»

«Αυτή η ψευδολογία και η απάτη της ιστορίας έφτασε μέχρι τις μέρες μας. Έτσι ακόμη και σήμερα οι περισσότεροι πολίτες όλων των εθνών θαυμάζουν κατάπτυστους ηγεμόνες.»
«Οι αποκαλούμενοι "Μεγάλοι" της ιστορίας, ήταν όλοι σφαγείς λαών, διεφθαρμένοι και εγκληματικοί.»
«Ο μύθος για τους "Μεγάλους" της ιστορίας, από τις βδελυρότερες απάτες, έχει εδραιωθεί διαμέσου των αιώνων σε όλα τα έθνη.»

«Η προσωνυμία "Μέγας" δεν οφείλεται στην αρετή, στο ήθος και την προσφορά τους αλλά στους πολεμικούς θριάμβους κατά τη διάρκεια κατακτητικών εκστρατειών που στοίχισαν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων και προκάλεσαν ανήκουστες συμφορές στους λαούς. Και το πιο τραγικό: Η φήμη τους παραμένει ζωντανή και διαιωνίζεται ακόμα και μετά την πτώση τους, ακόμα και μετά τα ολοκαυτώματα και τα τρομακτικά δεινά που άφησαν πίσω τους. Την καλλιεργούν και την ωραιοποιούν οι κατοπινές απολυταρχικές και εξαχρειωμένες εξουσίες.»

«...η εξουσία είναι πανταχού παρούσα και έχει πάντοτε αποκρουστικό πρόσωπο. Μπορούμε να την επισημάνουμε σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας, από τα βάθη των αιώνων ως το σύγχρονο κόσμο, από την απολυταρχία ως τα συνταγματικά και φιλελεύθερα πολιτεύματα. Παντού, ωστόσο, και πάντοτε το πρόσωπό της είναι το ίδιο, απεχθές και μιαρό, αντιλαϊκό και ανήθικο.»

«Η σύγχρονη εξουσία υποτάσσει τους πολίτες με την ένταξή τους στα κομματικά ποιμνιοστάσια, με τα παραισθησιογόνα των γηπέδων και κυρίως με τα αποχαυνωτικά και τοξικά καταπότια της ραδιοτηλεοπτικής τεχνολογίας. Με τα ΜΜΕ διοχετεύει στην κοινωνία την ιδεολογία της "νεοφιλελεύθερης" ηγεμονίας: λατρεία του χρήματος, καταναλωτική φροντίδα, πάθος για προσωπική επιτυχία με τον πιο άγριο, απάνθρωπο και χυδαίο ανταγωνισμό.»

«Η διαφθορά δεν αποτελεί περιστασιακό φαινόμενο, δεν αφορά μερικά άτομα διαβρωμένα, δεν πρόκειται για τυχαίες και απροσδόκητες ρωγμές που θα κλείσουν, για μια ιάσιμη λοίμωξη. Είναι διαχρονικό φαινόμενο, συμφυές με την άσκηση της εξουσίας, το κυριότερο χαρακτηριστικό της. Ταυτίζεται με την πολιτική και τους πολιτικούς, είναι η ψυχή και το οξυγόνο του συστήματος.»

Δε δίστασε να αγγίξει ακόμα και ζητήματα ταμπού, όπως η Εκκλησία:

«Κάθε εξουσία έχει ροπή προς τη διαφθορά. Ακόμα και η εκκλησιαστική. Το πάθος για δύναμη και πλούτο και ο ανταγωνισμός για αξιώματα άρχισαν πολύ νωρίς στην Εκκλησία. Εξαγορά επισκοπικών θέσεων -σιμωνία- και διεκδίκηση των πρωτείων με μέσα που υπονόμευαν και γελοιοποιούσαν τη διδασκαλία του Χριστού, το κήρυγμα της εγκράτειας, της λιτότητας και ευσπλαχνίας...»

Αποσπάσματα από την εφημερίδα «Νέα της Μεγαλουπόλεως»

Φίλε επισκέπτη τούτης της σελίδας, δεν θα σου πω εγώ τι είναι αλήθεια και τι όχι, τι να πιστέψεις και τι όχι.

Αυτό είναι στο χέρι σου, στην κρίση σου και στα βιβλιοπωλεία.

Ο αγώνας της κάθε εξουσίας να αντικαταστήσει γίγαντες του πνεύματος όπως ο Σιμόπουλος με νάνους αντιγραφείς και πληρωμένους δραγωνοδημόσιους υπάλληλους που ταυτίζονται με την ¨δημοκρατία" είναι αέναος. Όμως το αληθινό από το κομματοσκυλικό σε διατεταγμένη υπηρεσία απέχουν έτη φωτός.

Το να ισχυρίζεται κάποιος ότι θα ανεβάσεις το IQ σου μελετώντας τα πονήματα που πετάει στον αέρα κάθε εξουσιαστής μέσω των υποτακτικών του, δείχνει το πραγματικό IQ αυτού που το υποστηρίζει αλλά μάλλον καθορίζει και το μέγεθος της αμοιβής του.

Εξ άλλου μελετάς ότι επιλέγεις και όχι ό,τι σε σέρνουν να μελετήσεις οι "υποστηρικτές" των "διανοούμενων" της κάθε κυβέρνησης, που κάτι θέλει να προωθήσει, χρησιμοποιώντας ως προπέτασμα καπνού τον κάθε τυχάρπαστο που την προσκυνάει.

15 σχόλια to “ΦΘΗΝΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΣ”

  1. OXΙά
    9 Ιανουαρίου 2010 στις 5:28 μ.μ.

    Τίκτο, αυτή ήταν τάπα μεγατόνων.

  1. Ελιά Μαϊστρα
    9 Ιανουαρίου 2010 στις 5:36 μ.μ.

    Διανοούμενοι σήμερα!!!
    Ολοι στον ελεφάντινο πύργο τους κλεισμένοι...ειναι πολλά τα λευτά από παλιά
    Τους ελάχιστους ΕΞΟΡΙΑ

  1. Iptamenos Ollandos
    9 Ιανουαρίου 2010 στις 5:59 μ.μ.

    Τίκτο ένας άλλος πολύ μεγάλος ιστορικός ο Γ. Μπούκχαρτ έλεγε:
    "Ο πολιτισμός επιδρά πάντοτε τροποποιώντας και ανατρέποντας τις άλλες δύο σταθερές του βίου (κράτος , θρησκεία)- αναλόγως φυσικά, του βαθμού εντάξεώς του στις επιδιώξεις τους και της αξιοποιήσεώς του από αυτές.

    Κατά τα άλλα ο πολιτισμός είναι ο κριτής και των δύο, το ρολόι που σημαίνει την ώρα κατά την οποία έχουν πάψει να συμπίπτουν η μορφή και το περιεχόμενο τους."

    Και ερωτώ: Εκτός από τον Σιμόπουλο που δεν τον ήξερα ποιος άλλος παράγει πολιτισμό σήμερα, με την έννοια που του δίνει ο Μπουκχαρτ;

  1. tiktos
    9 Ιανουαρίου 2010 στις 6:16 μ.μ.

    @
    ΟΧΙΑ,
    εγώ δεν είπα τίποτα.
    Ο Σιμόπουλος όμως;

    @
    ελίτσα
    και Ο Σιμόπουλος και ο Ραφαηλίδης
    έφαγαν την εξορία με το κουτάλι, αλλά ποτέ δεν μίλησαν για αυτό.
    Προσπάθησαν και προσπαθούν να τους σβήσουν,αλλά..

    @
    ιπταμενε,
    ο συνειδητοποιημένος ελεύθερος;

  1. μιά φορά κι ἕναν τρελλό...
    9 Ιανουαρίου 2010 στις 7:50 μ.μ.

    Ά ρε τικτούλη είμαι και κοντοχωριανή του Παπαρρηγόπουλου (σχόλιο ουδέν)

    Σιμόπουλο κάτι λίγα έχω διαβάσει, Ραφαηλίδη όμως πολύ. Και μόνο έτσι ξεστραβώθηκα...

  1. tiktos
    10 Ιανουαρίου 2010 στις 1:14 π.μ.

    @
    μαμούφι,
    επιλέγεις τι διαβάζεις και μελετάς και,όχι ό,τι προσπαθούν να περάσουν το τελευταίο διάστημα.

  1. τάκης τυρταίος
    10 Ιανουαρίου 2010 στις 12:50 μ.μ.

    Φωτεινό παράδειγμα αγωνιστή με ψηλά το κεφάλι.
    Έντιμος και βαθιά καλλιεργημένος.
    Είχα σκοπό αυτή την εβδομάδα να ψωνίσω βιβλία διάφορα.Ευχαριστώ που τον θύμισες γιατί τον είχα δει ελάχιστα.
    Για τον Παπαρηγόπουλο λένε ότι ήταν ιστορική αναγκαιότητα της εποχής.
    Τί γνώμη έχεις?

  1. tiktos
    10 Ιανουαρίου 2010 στις 1:59 μ.μ.

    @
    Τακη,
    ο Παπαρρηγόπουλος ήταν ο άνθρωπος που έφτιαξε την εθνική συνείδηση των νεοελλήνων, συνδέοντας την αρχαία Ελλάδα με το βυζάντιο.
    Ο Καστοριάδης είχε πει πως όποιος συσχετίζει την αρχαία Ελλάδα με το βυζάντιο αλληθωρίζει.(δεν θυμάμαι ακριβώς).
    Ο Παπαρρηγόπουλος έχτισε ένα "σπίτι
    κατά παραγγελία του πελάτου του.
    Ποιός ήταν ο πελάτης;
    Αυτό δεν θα το πω εγώ.Αλλά αν λάβεις υπόψιν ποιος τον μεγάλωσε και ποιανού κόρη ήταν η σύζυγός του, θα βγάλεις κάποια άκρη.
    Επίσης ο όρος βυζάντιο δεν υπήρχε πριν τον 18ο αιώνα,υπήρχε η ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
    Τώρα γιατί διδάσκεται ως ο μόνος αναγνωρισμένος Έλληνας ιστορικός και τι σχέση έχει το Βυζάντιο με την αρχαία Ελλάδα, μην ρωτάς εμένα γιατί το IQ μου δεν φτάνει σε διψήφιο νούμερο όπως λένε οι ειδικοί.

  1. Φώντας
    10 Ιανουαρίου 2010 στις 2:29 μ.μ.

    Αδριφάκι κάτι συμβαίνει με το μηχάνημα και με βλαζει να γράψω για 4η φορά. Αν βγουν κι άλλα σβήστα.
    Εδώ τα λες όλα:Εξ άλλου μελετάς ότι επιλέγεις και όχι ό,τι σε σέρνουν να μελετήσεις οι "υποστηρικτές".
    Λοιπόν το πόσο και πως πληρώνεις αυτό το σκεπτικό στην κκωλοκοινωνία τους το γνωρίζω άριστα. Όσο για τον Κυριάκο έπρεπε να είναι ένας από τους αγίους των γραμμάτων στο μπουρδέλο Ελλάς που στη θέση πραγματικών πνευματικών ανθρώπων έβαλε τους τρεις ιεράρχες και τα οργιά τους και δεν εννοώ τα σεξουαλικά.

  1. tiktos
    10 Ιανουαρίου 2010 στις 6:40 μ.μ.

    @
    Φωντα,
    Το σχόλιό σου δεν επιδέχεται σχολιασμού.Διότι η κάθε σου λέξη είναι τεκμηριωμένη.
    Αδριφάκι δεν είμαι ούτε σπουδαγμένος ούτε πολυδιαβασμένος "ειδικός".
    Είναι σαν να ακούς ένα τραγούδι και να λες ότι κάπου το έχεις ξανακούσει.
    Και αντιλαμβάνεσαι ότι ο επίδοξος "καλλιτέχνης" έκανε μια πλαστογραφία στους στίχους και το πούλησε για δικό του επειδή έτσι τον συμβούλεψε η "εταιρεία" του.

  1. Saq
    11 Ιανουαρίου 2010 στις 1:46 μ.μ.

    Και να σκεφτείς ότι ο άνθρωπος γράφει τα ευκόλως εννοούμενα! Τελικά πόσοι είναι αυτοί που μπορούν εύκολα να κατανοήσουν κάποια πράγματα; σε τι κλουβί έχει κλειστεί ο εγκέφαλός μας;

  1. tiktos
    11 Ιανουαρίου 2010 στις 2:37 μ.μ.

    @
    newton,
    στο κλουβί που κατασκεύασαν οι κάθε λογής "δημοκρατίες" και οι παρατρεχάμενοί τους.
    Ευτυχώς που υπήρξε και ένας Σιμόπουλος που άνοιξε έστω και λίγο την πόρτα του κλουβιού.

  1. Μύριος
    11 Ιανουαρίου 2010 στις 7:17 μ.μ.

    Θα αμφισβητήσω λίγο τη σκέψη του Σιμόπουλου περί 'μέγα'. Ο πολιτισμός φίλε τίκτε είναι ποτάμι που κυλά. Άλλοτε με αίμα και άλλοτε με πολύ αίμα. Ποτέ στο παρελθόν οι λαοί δε συνεννοούνταν για τις τύχες της ανθρωπότητας παρά μόνο για να μοιράσουν τη λεία τους. Έτσι λοιπόν, τα αποτελέσματα των πράξεών τους πρέπει να κριθούν ως κομμάτι ψηφιδωτού, ένα προς ένα παρά στην ολότητά του.

    Συμφωνώ οτι υπήρχαν 'μεγάλοι' που κατέσφαξαν. Διαφωνώ για τα αποτελέσματά τους ως εξουσίες μιας και εξουσία=ανελευθερία αλλά ως λαϊκό αντίκτυπο. Γιατί μπορεί οι Ρωμαίοι να έπνιξαν στο αίμα όλη τη Μεσόγειο αλλά ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε 100χρονη ειρήνη, δρόμοι σε όλη την επικράτεια, θέατρα, γυμναστήρια, ακόμα και τουρισμός!

    Οι ιστορικοί κρίνουν τους πολιτισμούς με βάση τους πληθυσμούς τους. Αν μια αυτοκρατορία, ένα βασίλειο τα αρχαία και μεσαιωνικά χρόνια κατάφερνε να αυξήσει τον πληθυσμό της θεωρούνταν πετυχημένα όπως π.χ. τα ελληνιστικά βασίλεια, η Ρώμη, το Βυζάντιο ή αποτυχημένα αν δεν το κατάφερναν π.χ. η Μογγολική και η Οθωμανική.

    Με καλή διάθεση, Μύριος...

  1. tiktos
    11 Ιανουαρίου 2010 στις 7:54 μ.μ.

    @
    Μύριε,
    διάβασα πολλές φορές το σχόλιό σου και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω που διαφωνούμε.
    Ένας από τους λόγους αυτής της ανάρτησης είναι επειδή ήθελα να τονίσω μιά μελέτη βασίζετε, κατά την γνώμη μου,στην απόλυτη ενημέρωση σε βιβλιογραφία και παραπομπές που τόσο πλούσια βρίσκεις στον Σιμόπουλο.
    Στη σκέψη του περί "μέγα" να θεωρεί κάποιον σφαγέα αλλά δεν σημαίνει,στην περίπτωση του μέγα Αλέξανδρου για παράδειγμα,ότι δεν αναγνωρίζονται τα ηγετικά και διοικητικά προσόντα και ο πολιτισμός που άφησε στο διάβα.
    Και θα συμφωνήσω επίσης,μιας και το ανέφερες, ότι κατά την διάρκεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ο ελληνικός πολιτισμός έφτασε σε ύψιστο σημείο σε όλη την μεσόγειο.

    Εννοείτε με καλή διάθεση.

  1. Σιγαλας Μακαριος
    15 Ιανουαρίου 2010 στις 11:49 π.μ.

    100 μέρες μαλακίας φιλε μου και έπεται συνέχεια...