Το αφιερώνω με χιούμορ στον πρωθυπουργό Marco Polo, με σκέψη για τους μετανάστες που θα φύγουν, με συμπόνια για τους μετανάστες που ήρθανε και με σεβασμό στους νεαρούς με τα ουτοπικά ταξίδια τους.

Η οικτρή κατάσταση της οικονομίας μας προέκυψε από τις τακτικές των κυβερνήσεων, των δημόσιων υπηρεσιών και ολίγο των πολιτών. Η οικονομική δυστυχία που μαραζώνει τον κοσμάκη δεν έχει να κάνει ούτε με την κρίση, ούτε με τα περίφημα μέτρα. Οι επιδράσεις αυτών έπονται… προς το παρών μόνο ψυχολογικά έχουν επηρεάσει ελαφρώς την αγορά. Με λίγα λόγια, θα έρθει τέτοια φτώχεια που θα τρίβεται τα μάτια σας και τα επακόλουθα της φτώχειας (εξαθλίωση, εγκληματικότητα) θα πονέσουν πολύ. Να ξέρετε η καλοπέραση έχει έντονα στερητικά σύνδρομα γιατί τα χαρακτηριστικά που είχε ο λαός μας, ώστε να αντιμετωπίζει αξιοπρεπώς την φτώχεια, χάθηκαν.
Αμφιβάλω αν υπάρχει κάποιος, στο οικονομικό επιτελείο που σχεδιάζει τα περί των οικονομικών, που να γνωρίζει την δομή και την πραγματική λειτουργία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (σπονδυλική στήλη της κοινωνίας τις ονομάζουν κάποιοι αναλυτές). Μοναδική ελπίδα περαιτέρω επιβίωσης την λέω εγώ, τουλάχιστον στην υπάρχουσα κατάσταση. Αλλά και αν κάποιος γνωρίζει ή δεν μιλάει ή δεν ακούγεται.
Κυνήγι της φοροδιαφυγής. Έχουν αναλύσει τί πραγματικά σημαίνει φοροδιαφυγή στην Ελλάδα; Φοροδιαφυγή είναι μία εκ των σταθερών της λειτουργίας της αγοράς και του εμπορίου για την ελληνική πραγματικότητα. Είναι ένας ιδιότυπος φόρος αφαιρούμενης αξίας που τον αφαιρεί ο ένας από τον άλλον και μειώνοντας έτσι το κόστος γίνεται πιο προσιτό το εμπόρευμα στον καταναλωτή ουτοσώστε να βοηθάει στην ανάπτυξη (αντί – ΦΠΑ).
Για πολλούς λόγους δεν είναι δυνατόν να γίνουμε παραγωγική χώρα. Ένας σοβαρός λόγος π.χ. είναι ο εξής: από χίλιους μικροβιοτέχνες ένας κατάφερε να γίνει βιομήχανος. Έγινε αυτός που αντιμετώπισε καλύτερα την δημοσιονομική σαθρότητα. Όταν κατάφερε λοιπόν, να αναπτυχθεί δεν χρειαζόταν πια να την αντιμετωπίζει, την χρησιμοποιεί πλέον σαν εργαλείο. Φανταστείτε λοιπόν, και νεόπλουτος και λαμόγιο. Πώς να τηρήσει κανόνες, πώς να ασχοληθεί με την παραγωγή και την βιομηχανία στον τόπο του αφού δεν συμφέρει. Κάνει λοιπόν εδώ τις αρπαχτές του και όταν πρόκειται για κάποια σοβαρή δουλειά δραστηριοποιείται σε κάποια από τις νεοαναπτυσόμενες χώρες. Αυτό είναι σε ακατέργαστη μορφή το μοντέλο του κατασταλτικού καπιταλισμού. Σε όποιον φαίνονται τραβηγμένα όλα αυτά ας αναρωτηθεί που ήταν πριν από 20 χρόνια και πως πλούτισαν το 80% των νεοπλούσιων της Ελλάδος.
Αυτές οι κυβερνήσεις με αυτούς τους υπουργούς και αυτούς τους δημόσιους λειτουργούς μας έφτασαν στην κατάντια που είμαστε. Ποιό είναι το μαγικό ραβδί που θα αλλάξει τα πράγματα; Τους ακούω να συζητούν για δραστηριότητες που χρειάζονται παρά πολύ χρόνο για να φέρουν αποτελέσματα, πρώτον για να σταματήσει την κατρακύλα και δεύτερον για να επιτευχθεί ανάπτυξη, παράλληλα βέβαια με αλλαγές νοοτροπίας διακυβέρνησης και εν γένει φιλοσοφίας, ακόμα και με τους καλύτερους οιωνούς συμμόρφωσης μιλάμε για αρκετά χρόνια. Και αυτοί σκέφτηκαν μερικά μέτρα και πριν καν τα υλοποιήσουν σε ένα μήνα θα έρθουν πάλι οι Ευρωπαίοι να δουν τα αποτελέσματα. Πώς να πιστέψει κάποιος ότι αυτές είναι σοβαρές ενέργειες;
Λεβέντες μου, δεν είναι το ρευστό που λείπει από τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Το ζητούμενο είναι η επιβολή μέτρων και προπάντων ο ρυθμός αποδοχής από τον λαό. Αυτός είναι και ο λόγος που έριξαν την προηγούμενη κυβέρνηση (αχρήστων) γιατί το σοσιαλδημοκρατικό μαχαίρι στο κόκαλο του λαού πονάει λιγότερο, λένε οι έρευνες.
Θεωρούν αυθάδεια τον τρόπο ζωής μας που δυστυχώς είναι ένας τρόπος να διασκεδάζουμε τις ανασφάλειες μας και την φτώχεια μας.


σ.σ. Μας θέλουν μετανάστες για να διαπαιδαγωγηθούμε σε διάφορες συνειδήσεις πλήρους υποτέλειας, να αδειάσει η χώρα μας και να ΄ρθουν στο ηλιόλουστο παραθαλάσσιο οικόπεδό μας (Ελλαδίτσα) αυτοί οι συνετοί!
Μία απορία: τους μαύρους ιθαγενείς πατριώτες μας, με τον νέο νόμο, θα τους πάρουμε μαζί ή θα τους αφήσουμε εδώ; Φανταστείτε τι πολιτισμό έχουμε. Συζητούν μέρες στην Βουλή για να φτιάξουν ένα νόμο που να δίνει στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα σε ανθρώπους που ζουν στην χώρα μας, στην χώρα του Πλάτωνα, 2.500 χρόνια μετά να χρειάζεται να νομοθετηθεί το δικαίωμα στη ζωή!
«φαντάζεστε να κάνει καμιά κόρη ο Πλεύρης και να παντρευτεί κάνα δίμετρο αραπά και αυτός να φωνάζει τον Πλεύρη μπαμπά;»



σ.σ. Να μην ξεχνάμε ότι ο Πάγκαλος συμμετείχε σε όλες τις κυβερνήσεις που κατέστρεψαν την οικονομία στην πατρίδα μας, και βέβαια ήτανε στη στενή παρέα Σημίτη – Τσοχατζόπουλου – Παπαντωνίου. Έχει το θράσος να εμφανίζεται σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων κατηγορώντας την δεξιά ότι δεν μαζεύει τους συνδικαλιστές της και απαντώντας σε ερώτηση της Τρέμη «γιατί εσείς δεν μαζεύεται τους δικούς σας;» κουνώντας το κεφάλι του απειλητικά είπε: «θα δείτε και τους δικούς μας!». Αφού λοιπόν Πάγκαλε υπονοείς ότι οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ μαζεύονται και απλώνονται από την κυβέρνηση γιατί στεναχωριέσαι για το κατάβρεγμα του Παναγόπουλου;



σ.σ. Και άλλο θύμα της αστυνομίας, ένα νέο παιδί το φάγανε πισώπλατα, ενώ προσπαθούσε να ξεφύγει γιατί έκλεψε ένα αμάξι. Λένε, πως τους πυροβόλησε. Πως έφαγε τότε την σφαίρα στην πλάτη; Η σπουδή των Φιλιππινέζων της ασφάλειας να τον χαρακτηρίσουν τρομοκράτη στις τηλεοράσεις (λες και υπάρχει νόμος να τους σκοτώνουμε αυτούς) μόνο και μόνο γιατί είχε προσαχθεί πριν 15 χρόνια σαν φοιτητής κάνει ακόμα πιο ύποπτη την δολοφονία. Καμία σοβαρή αντίδραση από κανέναν. Το ΚΚΕ τα σνομπάρει αυτά έτσι κι αλλιώς. Ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ σκέφτεται: αρκετά φέσια τρομοκρατίας μου έχουν φορέσει, δημοσιογράφους δεν έχουμε και αν νοιάζεται κανένας δεν μιλάει με το σκεπτικό «ήξερε τι έκανε ο νεαρός, εγώ αρκετά! Κουράστηκα».
Εγώ πάντως, ονειρεύομαι να ζήσουν τα παιδιά μου σε μια χώρα κυβερνώμενη από νεαρούς που για τις ιδέες τους (ουτοπικές αν θέλετε) να χαλαλίζουν την καλοπέρασή τους και την ζωή τους. Το να αυθαδιάζεις στους δυνατούς είναι θάρρος, ενώ, να αυθαδιάζεις στους αδυνάτους και κατατρεγμένους είναι θρασυδειλία.



Βασίλης Στεφανάκος

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Φυλακές Λάρισας.