Για ποια Ελλάδα να παλέψεις;
Για ποια Ελλάδα να πληρώσεις;
Για ποιον;
Για ποιους;
Για ποια ήθη και έθιμα;
Πάμε δήθεν στο χωριό για παραδοσιακό πάσχα, υπό τους παραδοσιακούς ήχους Τερζή Τερλέγκα και Πέγκυ Ζήνα, χορεύοντας το βαρύ αντρίκιο ζεϊμπέκικο τρίβοντας εμετικά ερωτικά την σαπιοκοιλιά που μόλις καταβρόχθισε τις σάρκες μια άδικης γενοκτονίας. Πόσα άντερα και πόσα συκώτια να έχει ένα πλάσμα, προκειμένου να χορτάσει κοκορέτσι ένα γουρούνι;
Αλλά αυτό δεν είναι γενοκτονία, είναι ΕΘΙΜΟ.
Μια σφαγή άνευ λόγου και αιτίας μόνο και μόνο επειδή φέραμε στα μέτρα μας με τα χρόνια, να γιορτάζουμε τα γενέθλια της γενοκτονίας που έκαναν οι δημιουργοί και φύλαρχοι αυτής της «θρησκείας της αγάπης» πριν κάμποσα χρόνια στην Αίγυπτο, γεμίζοντας το κτηνώδες ένστικτο του κακομοίρη που κρύβουμε μέσα μας.
Αλλά τι λέω ο βλαξ, υπήρξε άνωθεν διαταγή.
Καλό Πισάχ
Ή
Καλό Πάσχα το καινόν
Ή
Καλό νομικό Πάσχα
1 Απριλίου 2010 στις 11:58 μ.μ.
Για την Ελλάδα της καρδιάς σου..
Ευχές για ό,τι θές