Όταν ήμουν πέντε, για πρώτη φορά νίφτηκα μόνος μου, κάνοντας μούσκεμα όλα τα ρούχα μου. Όταν ήμουν πέντε, χτενίστηκα μόνος μου για πρώτη φορά, κάνοντας την καπέτα μια τεθλασμένη γραμμή, από την αριστερή πλευρά πάντα (διότι οι περισσότερες μανάδες ήταν δεξιόχειρες). Όταν ήμουν πέντε, ακολουθούσα σαν παπαγαλάκι τους στρατιώτες που έκαναν παρέλαση. Όταν ήμουν πέντε, έφαγα το πρώτο βρομόξυλο από την μάνα μου, διότι τάισα αβγό το νήπιο αδερφό μου, βάζοντάς του ολόκληρο το βραστό αβγό στο στόμα. Όταν ήμουν πέντε, έφαγα την πρώτη υπερτούμπα της ζωής μου, όταν η μπροστινή ρόδα του ποδηλάτου μου χώθηκε μέσα σε μια σχάρα υπονόμου. Όταν ήμουν πέντε, έφαγα το δεύτερο βρομόξυλο από την μάνα μου, διότι με τσάκωσε  να παίζω τον γιατρό με κάποιες συμμαθήτριες μου από το νηπιαγωγείο στην σκάλα του πλυσταριού.
Όταν ήμουν πέντε, παίζαμε τους ινδιάνους, που μας κυνηγούσαν οι κακοί τούρκοι καουμπόηδες, και αφού τους νικήσαμε, νικήσαμε και τον χίτλερ (η ιστορία του έθνους δεν είχε ακόμη μπει σε τάξη στον πεντάχρονο εγκέφαλό μου). Όταν ήμουν πέντε ήθελα να γίνω πιλότος «αεριοπλάνου», γιατρός, και Στηβ Μαγκάρετ. Όταν ήμουν πέντε, σε μια αποστολή εξερεύνησης καρχαριών με τον Ζακ Κουστώ, μου καρφώθηκε για πρώτη φορά στον ουρανίσκο ο αυτοσχέδιος αναπνευστήρας από καλάμι. Όταν ήμουν πέντε, ένιωσα για πρώτη φορά οργή, μίσος και ζήλια, επειδή μου είπαν ότι η καμπάνα μου δεν ήταν αρκετά μεγάλη ώστε να καλύπτει το παπούτσι. Όταν ήμουν πέντε……..
Πόσο θα ήθελα να ξαναγινόμουν πέντε σήμερα.
Σίγουρα θα είχα εξασφαλισμένο τον επαγγελματικό μου προσανατολισμό.
Θα με είχατε κάνει πρωθυπουργό.

date 12/2/11

7 σχόλια to “Επιστροφή στο μέλλον”

  1. Ανώνυμος
    12 Φεβρουαρίου 2011 στις 9:24 μ.μ.

    Μπά! απ ότι βλέπω στο βιογραφικό σου
    δεν έκανες για πρωθυπουργός..
    Εκεί ιδίως στη σκάλα του πλυσταριού!!!
    :Ρ:Ρ:Ρ

  1. Swell
    13 Φεβρουαρίου 2011 στις 9:15 π.μ.

    Μα γι' αυτό θα τον κάναμε πρωθυπουργό. Ηταν ένα φυσιολογικότατο παιδί. Ενώ η παιδική ηλικία του δικού μας ποια ήταν; Οχι μόνιμο σπίτι και χώρα, πίσω από ένα γαμίκουλα και δήθεν πατέρα και μια μισότρελη μητέρα. Ασε που όταν ενώθηκε η οικογένεια, ο καθένας μιλούσε άλλη γλώσσα. Γι' αυτό και τα' κανε ρόιδο. Ενώ ο Τίκτος; Μεγαλείο!

  1. tiktos
    13 Φεβρουαρίου 2011 στις 12:18 μ.μ.

    ανώνυμε
    μα γιατί καλιή μου;)
    τι έχει η σκάλα του πλιυσταριού;)

    swell
    κι όμως.
    ο γιώργος ξεπέρασε και τον καζανόβα, πηδάει 9.800.000 κώλους ταυτοχρόνως:(

  1. Ανώνυμος
    13 Φεβρουαρίου 2011 στις 12:22 μ.μ.

    Χαχαχαχαχαχαχα!!

  1. Ανώνυμος
    13 Φεβρουαρίου 2011 στις 12:37 μ.μ.

    Παιδιά να μου επιτρέψετε να
    να διαφωνήσω σχετικά με τα παιδικά χρόνια του γκαγκά Οχι πώς δεν ήταν έτσι,ίσως και χειρότερα!
    Αυτό όμως δεν είναι λόγος για να πόυμε ότι αυτά έφταιγαν. Καταδικάζουμε ένα σωρό παιδιά με γαμίκουλες πατεράδες και με όχι σωστή οικογένεια.
    Οσο για σένα Τίκτε η σκάλα του πλυσταριού φανέρωσε ένα φυσιολόγικό παιδάκι.
    Δεν πιστεύω οι πολιτικοί σ αυτήν την ηλικία να γνώριζαν που πάν τα 4.(μήπως γνωρίζουν τώρα θα μου πείς?)
    Μα οχι! αλλά στο πλυσταριό μιλούσε το ένστικτο.

    εσκασα στα γέλια με την απάντησή σου γι αυτό αναγκάστηκα να γράψω και τούτο το σχόλιο Γλιύκα! :))))

  1. μιά φορά κι ἕναν τρελλό...
    15 Φεβρουαρίου 2011 στις 6:39 π.μ.

    μακάρι να ήσουν πέντε...
    γιατί, αν μη τι άλλο, χεσμένους θα τους είχες τότε όλους τους πρωθυπουργούς μαζί

    άσε που θα είχες και λιγότρη δουλειά με τα κεράκια στην τούρτα...

  1. tiktos
    16 Φεβρουαρίου 2011 στις 7:49 μ.μ.

    μαμούφι
    ααααα!!!!
    τώρα το κατάλαβα το υπονοούμενο:))