Όταν ήμουν πέντε, για πρώτη φορά νίφτηκα μόνος μου, κάνοντας μούσκεμα όλα τα ρούχα μου. Όταν ήμουν πέντε, χτενίστηκα μόνος μου για πρώτη φορά, κάνοντας την καπέτα μια τεθλασμένη γραμμή, από την αριστερή πλευρά πάντα (διότι οι περισσότερες μανάδες ήταν δεξιόχειρες). Όταν ήμουν πέντε, ακολουθούσα σαν παπαγαλάκι τους στρατιώτες που έκαναν παρέλαση. Όταν ήμουν πέντε, έφαγα το πρώτο βρομόξυλο από την μάνα μου, διότι τάισα αβγό το νήπιο αδερφό μου, βάζοντάς του ολόκληρο το βραστό αβγό στο στόμα. Όταν ήμουν πέντε, έφαγα την πρώτη υπερτούμπα της ζωής μου, όταν η μπροστινή ρόδα του ποδηλάτου μου χώθηκε μέσα σε μια σχάρα υπονόμου. Όταν ήμουν πέντε, έφαγα το δεύτερο βρομόξυλο από την μάνα μου, διότι με τσάκωσε να παίζω τον γιατρό με κάποιες συμμαθήτριες μου από το νηπιαγωγείο στην σκάλα του πλυσταριού.
Όταν ήμουν πέντε, παίζαμε τους ινδιάνους, που μας κυνηγούσαν οι κακοί τούρκοι καουμπόηδες, και αφού τους νικήσαμε, νικήσαμε και τον χίτλερ (η ιστορία του έθνους δεν είχε ακόμη μπει σε τάξη στον πεντάχρονο εγκέφαλό μου). Όταν ήμουν πέντε ήθελα να γίνω πιλότος «αεριοπλάνου», γιατρός, και Στηβ Μαγκάρετ. Όταν ήμουν πέντε, σε μια αποστολή εξερεύνησης καρχαριών με τον Ζακ Κουστώ, μου καρφώθηκε για πρώτη φορά στον ουρανίσκο ο αυτοσχέδιος αναπνευστήρας από καλάμι. Όταν ήμουν πέντε, ένιωσα για πρώτη φορά οργή, μίσος και ζήλια, επειδή μου είπαν ότι η καμπάνα μου δεν ήταν αρκετά μεγάλη ώστε να καλύπτει το παπούτσι. Όταν ήμουν πέντε……..
Όταν ήμουν πέντε, παίζαμε τους ινδιάνους, που μας κυνηγούσαν οι κακοί τούρκοι καουμπόηδες, και αφού τους νικήσαμε, νικήσαμε και τον χίτλερ (η ιστορία του έθνους δεν είχε ακόμη μπει σε τάξη στον πεντάχρονο εγκέφαλό μου). Όταν ήμουν πέντε ήθελα να γίνω πιλότος «αεριοπλάνου», γιατρός, και Στηβ Μαγκάρετ. Όταν ήμουν πέντε, σε μια αποστολή εξερεύνησης καρχαριών με τον Ζακ Κουστώ, μου καρφώθηκε για πρώτη φορά στον ουρανίσκο ο αυτοσχέδιος αναπνευστήρας από καλάμι. Όταν ήμουν πέντε, ένιωσα για πρώτη φορά οργή, μίσος και ζήλια, επειδή μου είπαν ότι η καμπάνα μου δεν ήταν αρκετά μεγάλη ώστε να καλύπτει το παπούτσι. Όταν ήμουν πέντε……..
Πόσο θα ήθελα να ξαναγινόμουν πέντε σήμερα.
Σίγουρα θα είχα εξασφαλισμένο τον επαγγελματικό μου προσανατολισμό.
Θα με είχατε κάνει πρωθυπουργό.
12/2/11
12 Φεβρουαρίου 2011 στις 9:24 μ.μ.
Μπά! απ ότι βλέπω στο βιογραφικό σου
δεν έκανες για πρωθυπουργός..
Εκεί ιδίως στη σκάλα του πλυσταριού!!!
:Ρ:Ρ:Ρ