Μεγάλη υπόθεση το χέσιμο. Ίσως η μεγαλύτερη εφεύρεση στο ζωικό βασίλειο. Είναι κάτι, που δεν το μετανιώνεις ποτέ. Εκτός, και αν τα κάνεις πάνω σου. Δεν ξέρω τι χημεία συμβαίνει στον εγκέφαλο εκείνη την ιερή στιγμή, και κατεβαίνουν τόσες ιδέες, που διαλύονται τα σύννεφα της πλαστής και επιβεβλημένης πραγματικότητας. Στις τελευταίες εκκενώσεις μου, η χημεία που συντελέστηκε στον εγκέφαλό μου, έκανε μια ανάλυση για το τι είναι το χρήμα. Δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια έγχρωμη φωτοτυπία με διάφορα σχεδιάκια και σιρίτια, σαν τους θυρωρούς μεγάλων ξενοδοχείων, που με το πέρασμα των αιώνων μας έκαναν να θεοποιήσουμε αυτήν την έγχρωμη φωτοτυπία, και να εναποθέσουμε πάνω της όλες μας τις ελπίδες. Σαν τις εικονίτσες που μοίραζαν στο κατηχητικό και μας τις χρέωναν και 1 δραχμή. Μεσούσης της κρίσης του «μαζί τα φάγαμε», και δεδομένου του ότι η έγχρωμη φωτοτυπία ή ο απόπατος ελπίδων αν θέλετε, έγινε είδος προς εξαφάνιση, βγήκε στην επιφάνεια μια άλλη κατάσταση, η ανταλλαγή είδος με είδος. Με βάση την εικονική αξία της έγχρωμης φωτοτυπίας, η
ανταλλαγή είδος με είδος έκανε πραγματικότητα σε πολύ κόσμο, να φτιάξει τα δόντια του, να πηγαινοφέρνει τα παιδιά του στο σχολείο από την απομακρυσμένη περιοχή, να φτιάξει πόρτες και παράθυρα ή και να τελειώσεις το σπιτάκι του, να κάνει μεταφορές προϊόντων, χωρίς να δώσει ούτε ένα νόμισμα. Το μόνο μειονέκτημα είναι τα τιμολόγια και η απόδοση του ΦΠΑ σε έγχρωμη φωτοτυπία. Βλέπετε είναι πολύ ισχυροί οι ένθερμοι υποστηρικτές της, τράπεζες, εφορία, κράτος και οι μη ικανοί να βιοποριστούν, όπως καλή ώρα οι βουλευτές και οι υπουργοί, που για να συντηρήσουν τις τσέπες τους και τα προνόμιά τους, η κωλοβυθομέτρηση, δεν τους ενοχλεί. Δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια η είσπραξη του ΦΠΑ είναι αδύνατη, άλλο τόσο είναι και η απόδοσή του. Και σκέφτηκα, το επόμενο τρίμηνο που θα με θυμηθεί ο Κος Παπακωνσταντίνου, να αποδώσω τον ΦΠΑ, με είδος. Να πάρω ένα τηλέφωνο, και να πω στους τσολιάδες να μου κάνουν λίγο χώρο εκεί μπροστά για να ξεφορτώσω ένα φορτηγό αγκωνάρια, όσο μου αντιστοιχεί. Και ας βρει τρόπο ο Κος Παπακωνσταντίνου τρόπο να εξοφλήσει με τα αγκωνάρια μου μέρος του χρέους του μαζί τα φάγαμε. Όλοι θα απέδιδαν με μεγαλύτερη χαρά τον φόρο τους. Το ίδιο μπορεί να κάνεις ο καθένας μας. Ό,τι έχει. Με τον ίδιο τρόπο θα μπορεί και ένας χαμηλοσυνταξιούχος, να χρησιμοποιεί τις αστικές συγκοινωνίες, ακυρώνοντας ένα λουκούμι ή ένα προφυλακτικό παλαιάς κοπής για μεγαλύτερη διαδρομή.
ανταλλαγή είδος με είδος έκανε πραγματικότητα σε πολύ κόσμο, να φτιάξει τα δόντια του, να πηγαινοφέρνει τα παιδιά του στο σχολείο από την απομακρυσμένη περιοχή, να φτιάξει πόρτες και παράθυρα ή και να τελειώσεις το σπιτάκι του, να κάνει μεταφορές προϊόντων, χωρίς να δώσει ούτε ένα νόμισμα. Το μόνο μειονέκτημα είναι τα τιμολόγια και η απόδοση του ΦΠΑ σε έγχρωμη φωτοτυπία. Βλέπετε είναι πολύ ισχυροί οι ένθερμοι υποστηρικτές της, τράπεζες, εφορία, κράτος και οι μη ικανοί να βιοποριστούν, όπως καλή ώρα οι βουλευτές και οι υπουργοί, που για να συντηρήσουν τις τσέπες τους και τα προνόμιά τους, η κωλοβυθομέτρηση, δεν τους ενοχλεί. Δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια η είσπραξη του ΦΠΑ είναι αδύνατη, άλλο τόσο είναι και η απόδοσή του. Και σκέφτηκα, το επόμενο τρίμηνο που θα με θυμηθεί ο Κος Παπακωνσταντίνου, να αποδώσω τον ΦΠΑ, με είδος. Να πάρω ένα τηλέφωνο, και να πω στους τσολιάδες να μου κάνουν λίγο χώρο εκεί μπροστά για να ξεφορτώσω ένα φορτηγό αγκωνάρια, όσο μου αντιστοιχεί. Και ας βρει τρόπο ο Κος Παπακωνσταντίνου τρόπο να εξοφλήσει με τα αγκωνάρια μου μέρος του χρέους του μαζί τα φάγαμε. Όλοι θα απέδιδαν με μεγαλύτερη χαρά τον φόρο τους. Το ίδιο μπορεί να κάνεις ο καθένας μας. Ό,τι έχει. Με τον ίδιο τρόπο θα μπορεί και ένας χαμηλοσυνταξιούχος, να χρησιμοποιεί τις αστικές συγκοινωνίες, ακυρώνοντας ένα λουκούμι ή ένα προφυλακτικό παλαιάς κοπής για μεγαλύτερη διαδρομή.
Τραβώντας το καζανάκι, και αποχαιρετώντας την Αλεξάνδρεια που χάνω, ένα χαμόγελο αποτυπώθηκε στο πρόσωπό μου. Φαντάστηκα την απόδοση ΦΠΑ, κατευθείαν στην βουλή, μεγάλης αλυσίδας εκκενώσεων βόθρων.
5/2/11
5 Φεβρουαρίου 2011 στις 9:43 μ.μ.
τώρα πάει με αποτέλειωσες...
έτρεφα μια τόση δα ελπίδα πως ίσως κάποτε κάτι καταλάβω
πως ίσως με κάποιο τρόπο θα ερχόταν εκείνη η φωτίση για να σταματήσω να τρώω ήττα σαν προσπαθώ να καταλάβω τα περί "οικονομίας"
καταρραμένη δυσκοιλιότητα...